Het boek heeft een plot wonder boven wonder. Mooi geschreven over de eenzaamheid die het hoofdpersonage ondervindt doordat hij is verstoten door zijn vriendengroep. Vond het ook heel typisch Murakami dat we niks meer van zijn zwemvriend hoorde en dat het verhaal over de man in de bergen niet echt te plaatsen viel in de rest van het verhaal. Het gaf me een beetje stormtrooper vibes uit Norwegian Wood. Soms vond ik wel dat de eenzaamheid meer bleek uit de acties die de hoofdpersoon ondernam dan echt de emoties die hij ervaarde, want dat waren er nogal weinig, maar dat is eigenlijk wel altijd zo bij Murakami.
← Back to the blog