Bunny- door Mona Awad

Heel interessant. Er gebeuren zoveel dingen in het boek en zoveel genres overlappen. Daarnaast is het heel grappig, want de populaire meidengroep en de elite school worden telkens afgezeikt met kleine opmerkingen. Wat ook wel intrigerend was is dat Samantha de hele tijd die meiden haat, want ze zijn zo rijk en hebben geen idee van de echte wereld en ze zijn super fake, maar als ze een uitnodiging krijgt om langs te komen gaat ze wel. Ergens denk ik ook dat ze wel jaloers is op hun leven en erbij wilde horen om deel te kunnen zijn van het leven dat ze zelf nooit heeft gehad en nooit zal hebben.

Bij de meiden gebeuren hele rare dingen en ik kon als lezer niet uitmaken of het een fantasy achtig boek werd of dat het wel realistisch was maar dat ze gewoon heel veel drugs deden. Daarna dacht ik dat het magisch realisme was, maar aan het einde bleek dat Samantha het allemaal in haar fantasie had bedacht. Het moest me heel erg denken aan de film All of Us Strangers, waarin de hoofdpersoon zo alleen is dat hij in een psychose achtige staat een vriend bedenkt en samen heel gelukkig leeft en zijn dode ouders bezoekt, totdat deze wereld die hij voor zichzelf heeft gemaakt uit elkaar valt. Samantha heeft ook haar enige vriendin bedacht en de dingen die bij die meiden gebeuren zijn ook niet echt. Deze onthulling raakte me wel omdat de rest van het boek een soort satire, horror, teen drama is en dan opeens krijg je deze emotionele klap. Vaak is het wel zo dat door comedy je je minder kan behoeden voor een drama stuk (fleabag). Al met al een heel goed boek.

Een paar leuke quotes uit het boek:

“The poets brace themselves for imminent, overeducated poverty.”
— Mona Awad, Bunny

“Behold the lavish tent under which the overeducated mingle, well versed in every art but the one of conversation.”
— Mona Awad, Bunny

“You’re supposed to yell "fire", though. Because no one comes when you yell "rape", didn’t you know that, Bunny?”
— Mona Awad, Bunny